فرايند لجن فعال تثبيت تماسي   

فرايند لجن فعال تثبيت تماسي

در فرايند لجن فعال تثبيت تماسي، دو تانك هوادهي مجزا يا تانك دوقسمتي براي تصفيه فاضلاب و تثبيت لجن فعال استفاده مي شود. لجن فعال تثبيت شده با فاضلاب ورودي در منطقه تماس مخلوط مي شوند. زمان ماند منطقه تماس ، نسبتاً كوتاه (30-60 دقيقه) و غلظت MLSS در منطقه تماس اتفاق مي افتد و مواد آلي ذره اي و كلوئيدي براي تجزيه بعدي در منطقه تثبيت ، داخل لخته هاي لجن فعال به دام مي افتد. در منطقه تثبيت ، لجن فعال برگشتي (RAS) هوادهي مي شود و زمان ماند حدود 1-3 ساعت مي باشد تا زمان ماند كافي براي تثبيت لجن فراهم شود . به دليل اينكه غلظت MLSS در منطقه تثبيت خيلي بالاتر است ، فرايند تثبيت تماسي نياز به مقدار هوادهي كمتري نسبت به فرايندهاي جريان قالبي (نهرگونه) يا اختلاط كامل با SRT مشابه دارد. اين فرايند عمدتاً براي حذف BOD5 گسترش يافته است و زمان تماس كوتاه ، حجم BOD5 محلول تجزيه شده و اكسيداسيون آمونياك را محدود مي كند. در فرايند تثبيت تماسي نوع رأكتور به صورت جريان پيستوني مي باشد و زمان ماند جامدات در آن حدود 5-10 روز مي باشد . نسبت F/M در اين روش بين ( Kg BOD5/ Kg MLVSS.d ) 0.6-0.2 مي باشد. درصد برگشت لجن در اين روش بين 50 تا 150 درصد مي باشد . و با توجه به زمان ماند هيدروليكي مي تواند MLSS متغيري داشته باشد . به گونه اي كه اگر زمان ماند هيدروليكي بين 0.5-1 ساعت باشد، غلظت MLSS بين mg/l 1000-3000 و در صورتي كه زمان ماند هيدروليكي بين 2-4 ساعت باشد، مقدار MLSS بينmg/l 6000-10000 متغير مي باشد. و بار گذاري حجمي در اين روش بين kg BOD5/ m³.d1.3 -1 متغير مي باشد.

از مزاياي روش تثبيت تماسي مي توان به مورد زير اشاره نمود:

نياز به حجم هوادهي كمتر

از معايب اين روش مي توان به دو مورد زير اشاره نمود:

نيتريفيكاسيون كم يا عدم انجام نيتريفيكاسيون

بهره برداري تقريباً پيچيده

تصفیه فاضلاب بهداشتی تصفیه فاضلاب انسانی